Arbeidsomstandigheden

Arbeiders in de veehouderij werken onder enorme druk en worden blootgesteld aan grote risico’s voor zowel hun fysieke als mentale gezondheid. Het zijn vaak de meest kwetsbare groepen die voor een minimumloon in deze sector werken. Werken in de tuinbouw en akkerbouw brengt vele malen minder risico met zich mee.

Fysieke gezondheid

Onder enorme tijdsdruk grote aantallen dieren vangen, transporteren of opdrijven, of aan een lopende band vol scherpe voorwerpen en spartelende dieren staan. Je kunt je voorstellen waarom werken in de veehouderij risico’s met zich meebrengt. Visser en veetelers staan op plaats 1 en 3 van de gevaarlijkste beroepen ter wereld (houthakker staat op 2).¹ In de Verenigde Staten raakt een kwart van de slachters elk jaar gewond of wordt ziek.²

Daarnaast hebben pluimveehouders en -slachters maar liefst 9 keer zo veel kans om lever- en alvleesklierkanker te krijgen dankzij de kankerverwekkende virussen in kippen. Even ter vergelijking: roken zorgt slechts voor een twee keer hoger risico op alvleesklierkanker.³ In de varkenshouderij is het niet beter: niet alleen heeft een kwart van alle varkens longontsteking, ook 30 procent van de Nederlandse varkenshouders heeft zelf longklachten dankzij de slechte luchtkwaliteit in de varkenshouderij. In België is 40 procent van de varkenshouders besmet met de MRSA-bacterie, ook wel bekend als de ziekenhuisbacterie.⁴ Er ontstaan zelfs nieuwe ziekten specifiek voor arbeiders uit de vleesindustrie, zoals de salamivegersziekte.⁵Dankzij het grootschalige gebruik van antibiotica in de veehouderij is deze bacterie multiresistent geworden en daardoor lastig te bestrijden. In de Verenigde Staten doodt deze ziekte al meer mensen dan aids.⁶

Mentale gezondheid

Uit een grootschalig Amerikaans onderzoek blijkt dat 85 procent van de mensen emotioneel niet in staat is om dieren eigenhandig of met een mes te doden.⁷ In de veehouderij wordt men gedwongen om onze natuurlijke neigingen van empathie en geweldloosheid te onderdrukken, wat vaak leidt tot psychologische trauma’s.⁸ Het is een bekend probleem dat veel slachthuismedewerkers lijden aan posttraumatisch stress syndroom (PTSS).^9-10 In moderne slachthuizen worden soms wel 50.000 varkens per dag geslacht. Om dat te halen, werken de slachters en ‘opdrijvers’ onder enorme druk om geen tijd te verliezen. Het is dan een kwestie van tijd voordat goede mensen slechte dingen gaan doen en blind worden voor het lijden van een ander. Veel slachthuismedewerkers maken zich het geweld zo eigen, dat ze vaker hun gezinsleden mishandelen en ze significant meer kans hebben op verslavingen en depressies.¹¹

Een slachthuismedewerker vertelde aan Gail Einitz, onderzoekster voor de Humane Farming Association:

“De lopende band wordt voor niets of niemand vertraagd. Zolang de bang loopt, kan het ze niet schelen wat je moet doen om het varken erop te krijgen. Je moet aan elke haak een dier ophangen als je niet wilt dat de opzichter je een schop voor je kont geeft. Alle drijvers gebruiken staven om de varkens te doden die weigeren verder te gaan. Als een varken niet door wil lopen en de productie vertraagt, sla je ‘m dood. Vervolgens sleep je hem naar de kant en hang je hem later op”.